Czytanie sztuki „Słabi. Ilustrowany banał teatralny” Magdaleny Drab w Teatrze Miejskim w Gdyni
Czytanie sztuki „Słabi. Ilustrowany banał teatralny” Magdaleny Drab w reżyserii Marcina Wierzchowskiego odbędzie się 23 maja o godzinie 16.45 w Teatrze Miejskim w Gdyni, w ramach finału dziesiątego konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną. „Słabi” Magdaleny Drab, „Piekło-niebo” Marii Wojtyszko, „Koniec przemocy” Bogny Burskiej i Magdy Mosiewicz, „Wszystko o mojej matce” Tomasza Śpiewaka i „Błąd wewnętrzny” Anny Wakulik walczą o zwycięstwo w konkursie. Nagroda ustanowiona przez prezydenta Gdyni wynosi 50 tysięcy złotych.
obsada: Urszula Chrzanowska, Małgorzata Rytel, Anita Tomczak, Marianna Zydek, Magdalena Żak, Cezary Kołacz, Jakub Nosiadek (Teatr Wybrzeże Gdańsk), Dominik Ochociński
O sztuce „Słabi. Ilustrowany banał teatralny” Magdaleny Drab pisze Anna Zalewska-Uberman z Komisji Artystycznej GND: – „Pani Anina boi się śmierci. Przeważnie i od urodzenia”. Pani Anina jest w permanentnym kryzysie. Depresja poporodowa izoluje ją od społeczeństwa i odcina od wspólnoty kobiet. „Tabletki w kwiatki” i w „zielone groszki” nie działają, podobnie jak pseudo-pozytywne afirmacje zalecone przez terapeutkę. „Jestem piękna i jestem królową” – powtarza Anina, lecz w lustrze widzi tylko Śmierć.
Przysłowiowe „nic nie robienie”, okrutnie ją męczy. Niczym „Stabat Mater Dolorosa” upada po wielokroć pod ciężarem niemożliwych do pogodzenia odwiecznych ról i obowiązków kobiety. Łaknąc miłości i marząc o lepszym życiu, ta współczesna Pani Bovary wdaje się w romans z Janem. „Śmierdzący śmiercią” rzeźnik przywraca „nadpsutej i nieświeżej kobiecie-resztce” odrobinę godności.
„Ilustrowany banał teatralny” jest przejmującym studium zanikania. Życie kobiety zdiagnozowanej przez społeczeństwo jako „zbyt słabej na posiadanie dzieci”, dźwigającej garb nie-istnienia musi zakończyć się katastrofą. W dramacie „Słabi” wszystko dąży do atrofii. Nawet Śmierć zostaje zredukowana i nazwana „Panią Skurczoną”.
W dwumedialnym utworze Magdaleny Drab literaturę wspierają rysunkowe didaskalia. Groteskowe makabreski zaludniają kościotrupy z wyszczerzonymi drapieżnie zębami i krzyżykami zamiast oczu. Autorka anty-dramatu „Słabi”, bez cienia sentymentalizmu, za to nie szczędząc gorzkiej ironii, pisząc o śmierci konwencji dramatycznej jednocześnie mówi o wykończeniu wyobrażeń o nas samych.
Tytułowi „Słabi” są metaforą losu wszystkich tych, którzy utknęli w przeżartym przez nihilizm świecie, gdzie otępienie i kalectwo emocjonalne postrzega się jako wyznaczniki męskości i siły. Drab celowo dyskredytuje, pomniejsza i banalizuje swoich bohaterów. „Taki Jeden, Inna Taka, Taka tam” to ludzie z założenia anonimowi, prymitywni, pozbawieni prestiżu i godności, skazani na wegetację i samotną śmierć. W utworze Magdaleny Drab „słabość” jest stanem egzystencjalnym, czy wręcz nową kategorią antropologiczną.
Wstęp na czytanie jest wolny.
Magdalena Drab (1990) – absolwentka Wydziału Aktorskiego PWSFTviT im. L. Schillera w Łodzi, obecnie doktorantka. Na co dzień związana z Teatrem Modrzejewskiej w Legnicy. Jest również jedną ze współzałożycielek Teatru Zamiast w Łodzi, gdzie reżyserowała spektakle „Targowisko, czyli dzieje rozkładu pana H.” (2014) na podstawie dramatu własnego autorstwa oraz „Miasto Ł.” na podstawie powieści Tomasza Piątka (2014) w ramach Stypendium Twórczego Prezydenta Miasta Łodzi.
Nagrodzona na 31. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi za rolę Kobiety w spektaklu „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku” w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej. Laureatka Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na napisanie sztuki teatralnej opowiadającej o środowisku polskich kibiców pt.: „Dzielni chłopcy” opublikowanej w kwietniu 2016 roku w miesięczniku „Dialog”. Autorka wielu sztuk teatralnych, m.in. „Trup” (sztuka znalazła się w półfinale 8. Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej) czy „Dramat dwóch starych ludzi i kota, który popełnił samobójstwo”.